
Ο Αλεσάντρο Νέστα, υπήρξε μία από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες για την Λάτσιο, αλλά σε πολύ μικρή ηλικία καλέστηκε να διαχειριστεί πολλά πράγματα, που εν τέλει τον οδήγησαν στην πόρτα της εξόδου. Ο Ιταλός αμυντικός ποτέ δεν έκρυψε τα συναισθήματά του για την ομάδα της Ρώμης, αλλά όποια φανέλα και αν φόρεσε αγωνίστηκε με το ίδιο πάθος και αγαπήθηκε σε όλες τις ομάδες που πέρασε.
«Δεν θα έφευγα ποτέ από τη Λάτσιο. Δύο χρόνια πριν πάω στη Μίλαν παίξαμε ένα φιλικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης και στο τέλος ο Φερνάντο Ιέρο ήρθε στο πούλμαν και μου είπε: «Εσύ πρέπει να έρθεις στη Ρεάλ, τι κάνεις στη Λάτσιο;». Τον κοίταξα και του είπα: «Είσαι τρελός; Παίζω στη Λάτσιο». Με κοίταξε περίεργα και έφυγε.
Η τελευταία μου χρονιά στη Ρώμη ήταν πολύ δύσκολη, όμως, γιατί στα αποδυτήρια γινόταν ένας μικρός χαμός. Έπαιζα και παράλληλα ήμουν και στο διοικητικό συμβούλιο, έπαιρνα μέρος στις συνεδριάσεις για την έγκριση του ισολογισμού κλπ.
Ήμουν μόλις 23 ετών, ήταν πολλά αυτά που έπρεπε να διαχειριστώ, κάθε μέρα οι συμπαίκτες με ρωτούσαν «πότε θα μας βάλουν τους μισθούς;».
Ήμουν χάλια λόγω αυτής της κατάστασης, ήμουν αρχηγός, Ρωμαίος και Λατσιάλι. Υπέφερα πολύ εξαιτίας αυτής της κατάστασης. Όταν πήγα στη Μίλαν σκεφτόμουν ξανά μόνο το ποδόσφαιρο, τίποτα άλλο, και πήγε αρκετά καλά θα έλεγα…»